Saya.Jatuh.Luka.Parut

Alkisah . .
suatu hari saya merantau ke tempat orang,berteman dengan kawan baru.
Tujuan kami sama,jalan kami sama. Walaupun loghat kami berbeza.

Tengah2 kami berjalan,saya terkaku.
Rupanya..saya terjatuh..!!

Saya cari awak. Saya nampak awak.
Awak tanya khabar saya.

Saya tunggu awak. Saya jatuh. Saya tak minta awak hulurkan tangan.
Saya tunggu awak cakap sesuatu. Saya cuma nak awak cakap yang saya jatuh!

Mungkin beban awak berat sangat. Mungkin saya minta perhatian sangat. .
ataupun Mungkin kerana saya kecil hingga awak x terlihat akan keadaan saya.

Alhamdulillah. .Allah sayang saya. Allah hantarkan mesin masa untuk saya mengambil ikhtibar dari masa lalu. Agar saya menyedari bahawa saya jatuh. Allah sedarkan saya yang saya ada Allah.

Saya sedar saya tak boleh tunggu awak. Jalan yang kita pilih ni memang x pernah mudah. Mungkin awak takkan pernah sedar akan keadaan saya.
Saya sedar dalam jalan yang jauh lagi berliku ni ,saya kecil orangnya.

Saat ini. . saya cuba bangun dari jatuh,
kerana saya berjalan di atas jalan ini bukan kerana awak.
Tp kerana Allah.

Walaupun tanpa awak,saya kena teruskan perjalanan saya.
Saya sedar kawan awak bukan hanya saya seorang.
Kawan seperjalanan kita,bukan hanya awak seorang.

Jadi apa motif saya beritahu benda ni pada awak?

Saya nak beritahu. .
Saya jatuh
Saya luka

Saya akan pastikan saya bangkit dari jatuh
Saya akan pastikan awak x akan terpandang luka saya.
Luka saya akan cepat sembuh.

Tp saya nak awak tahu tempat luka itu tetap akan meninggalkan parut.
Awak x perlu risau parut dari luka ini,bukan kali yang pertama.
Saya janji walau sebanyak mana pun parut saya,saya tetap akan berjalan.
kerana saya tahu. .

SAYA JANJI AKAN TERUS BERJALAN,

BUKAN BERJANJI PADA AWAK.

TAPI SAYA JANJI PADA ALLAH,

SAYA AKAN TERUS BERJALAN.